Przysłowia

« poprzednie (2/3) następne »

Carlos Ruíz Zafón

Rzecz w tym, że mężczyzna, że znów wrócę do Freuda, by posłużyć się metaforą, rozgrzewa się jak żarówka: trzask prask i już jest rozżarzony do czerwoności, i kolejne trzask prask lub pstryk, jak kto wili, i w sekundę sopel lodu. Płeć niewieścia zaś, i to jest naukowo dowiedzione, rozgrzewa się jak ruszt, rozumiemy się? Powolutku, pomalutku, na wolnym ogniu, jak dobra escudella. Ale gdy się już rozgrzeje, nie ma siły, która by to zatrzymała. Jak wielkie piece w Vizacyi. - Cień wiatru

Carlos Ruíz Zafón

Jak wywodzi nam Freud, kobieta pragnie czegoś wręcz przeciwnego, niż myśli lub mówi, co, jak dobrze się temu przyjrzeć, nie jest wcale czymś przerażającym, jeśli zważyć, że mężczyzna, jak wywodzą nasi rodzimi uczeni w piśmie, ulega z kolei dyktatowi swego narządu płciowego lub trawiennego. - Cień wiatru

Carlos Ruíz Zafón

Kobiety obdarzone są niezawodnym instynktem, dzięki któremu natychmiast wiedzą, kiedy dany mężczyzna traci dla nich głowę. - Cień wiatru

Carlos Ruíz Zafón

Co innego jest wierzyć w kobiety, a co innego wierzyć w to, co mówią. - Cień wiatru

Carlos Ruíz Zafón

W kobietach najlepsze jest ich odkrywanie. I nic się nie może równać z tym, gdy dochodzi do tego po raz pierwszy. Bo człowiek nie wie, co to życie, dopóki po raz pierwszy nie rozbierze kobiety. - Cień wiatru

Carlos Ruíz Zafón

Od czekania dusza rdzewieje. - Cień wiatru

Carlos Ruíz Zafón

Nie wierz temu, kto ufa wszystkim. - Cień wiatru

Carlos Ruíz Zafón

Człowiek, jak każda małpa, jest zwierzęciem społecznym, a społeczeństwo rządzi się kumoterstwem, nepotyzmem, lewizną i plotkarstwem, uznając je za podstawowe normy postępowania etycznego. - Cień wiatru

Carlos Ruíz Zafón

Ludzie lubią komplikować sobie życie, jakby już samo w sobie nie było wystarczająco skomplikowane. - Cień wiatru

« poprzednie (2/3) następne »