przysłowia i cytaty na każdą okazję, złote myśli, sentencję, aforyzmy
« poprzednie (267/1007) następne »
Mamy młode serce, tak długo jak długo umiemy kochać życie, takim jakie ono jest.Życie ze swoimi dobrymi ale także złymi stronami.Mamy młode serce, tak długo jak długo potrafimy kochać ludzi i życzyć im szczerze tego wszystkiego czego im brakuje, a tak bardzo jest potrzebne.Kto się starzeje zachowując młode serce, ten wie jak należy przyjmować ze spokojem te liczne małe i większe uciążliwości podeszłego wieku.Taki człowiek zna sens życia i sens umierania.Wie jak "krótkie" i jak "małe" jest wszystko na tej ziemi, bo żyje nadzieją na życie wieczne.
Należy wszystkich traktować jak ludzi! Z równym okrucieństwem?
Człowiek dla człowieka winien być rzeczą świętą.
Czasami wydaje nam się, że mieszka w nasdwóch różnych ludzi. Jeden, który wszystko doskonale czyni i tego człowieka prezentujemy światu. Jest też i ten drugi, którego się wstydzimy, i tego ukrywamy.W każdym człowieku istnieje coś takiego jak wewnętrzny dysonans i niespójność. Każdy chciałby być dobry, a jedynie dokonuje czynów, których sam często nie rozumie.Dlaczego tak jest? Dlatego, że człowiek nie jest Bogiem, nie jest też aniołem, ani jakąś nadistotą, a jedynie małym pielgrzymem w długiej, dalekiej drodze swojego życia. Własne słabości czynią go wyrozumiałym i łagodnym w stosunku do innych. Ktoś, kto jest bezkrytyczny wobec samego siebie, będzie twardy i niezdolny wczuć się w innych. Nie będzie umiał nikogo pocieszyć,dodać odwagi i wybaczyć. Szczęście i przyjaźń tkwią tam, gdzie ludzie są wrażliwi,łagodni i delikatni w słowach, i wzajemnie kontaktach.
Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego - w błędzie trwać.
Walczmy o estetykę wnętrz ludzkich!
Dobro i zło muszą istnieć obok siebie, a człowiek musi dokonywać wyboru.
Zdałem sobie sprawę, że prawdziwą wartość drugiego człowieka odkrywamy dopiero wtedy, kiedy już go nie ma. Jak skarb, który trzymało sie w dłoni, ale bezwiednie pozwoliło mu się wyślizgnąć przez palce. - Muzeum psów
Nie wystarczy urodzić się człowiekiem, trzeba jeszcze być człowiekiem.
« poprzednie (267/1007) następne »